আপুনি যেনিয়েই চাই তেনিয়েই দেখিব ফুল, ফুলেৰে উপচি পৰিছে চৌদিশ ! সৌন্দৰ্যৰ ঋতুত কাশ্মীৰেও পিন্ধিছে ৰঙীণ সাজ

কোনো মেকআপ বা ৰং কৰা নহয়, সঁচাকৈয়ে দুই ভাই-ভনীৰ শৰীৰৰ ৰং সেউজীয়া, চলিছে গৱেষণা...

ভায়েক আৰু ভনীয়েকৰ ৰং সেউজীয়া... এইটো এটা কাহিনী নহয়, ঠিক সেইটোৱেই ঘটিছিল! আমাৰ ছালৰ ৰং বগা বা ক'লা, কিন্তু এই ভায়েক আৰু ভনীয়েকৰ ছালৰ ৰং সেউজীয়া! কোনো মেক-আপ বা ৰং নাই, বাস্তৱত তেওঁলোকৰ ছালৰ ৰং সেউজীয়া।

এদিন হঠাতে ইংলেণ্ডৰ চাফোকৰ উলপিট গাঁৱত দুগৰাকী ভাই-ভনী উপস্থিত হৈছিল। তেওঁলোকক দেখি চকু কঁপালত উঠে গাঁৱবাসীৰ। তেওঁলোকৰ চকু-নাক-মুখৰ আকৃতি আন পাঁচজন লোকৰ দৰেই। কিন্তু তেওঁলোকৰ ছালৰ ৰং অস্বাভাৱিকভাৱে সেউজীয়া আছিল।

গাওঁখনৰ কোনেও দুয়োজন ভাই-ভনীক বুজি পোৱা নাছিল। তেওঁলোকে এটা অস্বাভাৱিক ভাৱে অজ্ঞাত ভাষা কৈছিল। তেওঁলোকৰ কাপোৰবোৰো অদ্ভুত আছিল!

ভাই-ভনীৰ খাদ্যাভ্যাসও আচৰিত আছিল, কেৱল কেঁচা বীন খাইছিল। কিন্তু কেইদিনমানৰ পিছত ভায়েকজনৰ মৃত্যু হয়। ছোৱালীজনীক লাহে লাহে ইংৰাজী ভাষা শিকোৱা হৈছিল।

গাওঁবাসীৰ উদ্যোগত, ছোৱালীজনীক আন খাদ্যও খুৱাই দিয়া হৈছিল। লাহে লাহে ছোৱালীজনীৰ ছালৰ সেউজীয়া ৰং সলনি হবলৈ ধৰিলে।

ছোৱালীজনীয়ে আনলোকক কৈছিল যে, তেওঁৰ ভায়েকৰ নাম ছেইণ্ট মাৰ্টিনলেণ্ডৰ আছিল। তেওঁৰ মতে, ছেইণ্ট মাৰ্টিনহৈছে মাটিৰ তলৰ এখন ৰাজ্য, য'ত সকলোৰে ছালৰ ৰং সেউজীয়া।

এইটো দ্বাদশ শতিকাত ঘটিছিল। বহুলোকে সেই সময়ত ছোৱালীজনীক বিশ্বাস কৰা নাছিল। বহুতো গৱেষকে এই সেউজীয়া ভাই-ভনীসকলৰ অতীতৰ বিষয়ে অনুসন্ধান কৰে, আৰু তেওঁলোকৰ ছাল কেনেদৰে সেউজীয়া আছিল তাৰ ওপৰত গৱেষণা আৰম্ভ হয়। কিন্তু আজি পৰ্যন্ত কোনো প্ৰমাণ নাই। বহুতে তেওঁলোকক বহিৰ্জাগতিক প্ৰাণী বুলি ভাবিছিল। এই ৰহস্যএতিয়াও সমাধান হোৱা নাই।