এইসমূহ দেশত ৰাস্তাৰ সোঁফালে চলে গাড়ী, বাহনত চালকৰ আসন থাকে বাওঁফালে! আঁৰত আছে বিশেষ কাৰণ

 

ড্ৰাইভিঙৰ ( Driving ) নিয়ম দেশভেদে বেলেগ বেলেগ। কিন্তু আপুনি নিশ্চয় লক্ষ্য কৰিছে যে, বিভিন্ন দেশত ড্ৰাইভিং চিটটো বাওঁফালে দিশত থাকে। আমাৰ দেশত চলা গাড়ীবোৰৰ ড্ৰাইভিং চিট সোঁফালে থাকে। সেইদৰে গাড়ীখন ৰাস্তাৰ বাওঁফালে চলে। কিন্তু বহুতো দেশত, চালকসকলে গাড়ীখনৰ বাওঁফালে বহে, গাড়ীখন ৰাস্তাৰ সোঁফালে চলে। ইয়াৰ প্ৰকৃত কাৰণ কি জানেনে?

দৰাচলতে ইয়াৰ আঁৰত এক দীঘলীয়া ইতিহাস আছে। পৃথিৱীৰ জনসংখ্যাৰ ৩৫ শতাংশ লোকে গাড়ীখনৰ বাওঁফালে গাড়ী চলায়। আনহাতে বাকী সকলোৱে সোঁফালে গাড়ী চলাই আছে। প্ৰত্নতাত্ত্বিকসকলৰ মতে, ইয়াৰ আৰম্ভণি প্ৰথমে ৰোমানসকলে কৰিছিল। তেওঁলোকৰ বিশাল সাম্ৰাজ্যত কেৱল সুন্দৰ অট্টালিকা নিৰ্মাণ কৰাই নহয়, লগতে সুপৰিকল্পিত ৰাস্তা আৰু ঘাইপথো নিৰ্মাণ কৰিছিল। সেয়েহে  পথ ব্যৱস্থাপনাৰ বাবে তেওঁলোকক সঠিক নিয়মৰ প্ৰয়োজন হৈছিল। শত্ৰুৰ আক্ৰমণৰ পৰা সুৰক্ষা ৰখাৰ বাবে ৰোমে (Driving) এই নিয়মটো প্ৰৱৰ্তন কৰিছিল।

এইটো বিশ্বাস কৰা হয় যে, পুৰণি ব্ৰিটিছ উপনিৱেশৰ বেছিভাগ ঠাইত, বাওঁফালে গাড়ী চলোৱা অধিক প্ৰচলিত। আন এটা তত্ত্বই কয় যে, পৃথিৱীৰ জনসংখ্যাৰ ৯০ শতাংশ সোঁ-হতীয়ালোক। ফলস্বৰূপে, তেওঁলোকে সোঁফালে বহি গাড়ী চলাবলৈ পছন্দ কৰে। মধ্যযুগৰ ৰাস্তাবোৰ বিপদেৰে ভৰা আছিল। তাৰ পিছত চালকসকলে গাড়ীখনৰ বাওঁফালে বহিছিল, যাতে প্ৰয়োজন হ'লে সোঁ-হাতৰ সহায়ত অস্ত্ৰ ব্যৱহাৰ কৰিব পাৰে।

ইয়াৰ বাহিৰেও, অশ্মাৰোহিসকলে তেওঁলোকৰ বাওঁহাতত ঘোঁৰাৰ লেকাম ৰাখিছিল, যাতে সোঁ-হাতৰ সহায়ত তেওঁলোকে বাটত পৰিচিত লোকসকলৰ সৈতে সহজে হাত মিলাব পাৰে। এনেদৰে চালকে বাওঁহাতৰ সহায়ত কৰা নিয়ন্ত্ৰণৰ বিষয়টো বিভিন্ন দেশলৈ বিয়পি পৰে।

যোৱা কেইটামান শতিকাত, পৃথিৱীৰ বিভিন্ন মহাদেশবোৰে তেওঁলোকৰ দেশৰ বাবে বিভিন্ন যান-বাহন নিয়ম বিকশিত কৰিছে। ১৭৯২ চনত প্ৰথমবাৰৰ বাবে পেনচিলভেনিয়াত এই নিয়মৰ সপক্ষে আইনখন গৃহীত হয় আৰু ই অতি সোনকালে কানাডা আৰু সমগ্ৰ আমেৰিকা যুক্তৰাষ্ট্ৰলৈ বিয়পি পৰে।